ترجمه شعر کاملی از آلخاندرو خودورسکی

اینها اولین تجربه ترجمه ی من از زبان اسپانیایی هستند. امیدست که استعدادی وجود داشته باشد.

سپاس بابتِ این پوستی که با منفذهایش آواز میخواند

و بابت ذهنی که در پوچیِ خود حمام می کند.

سپاس بابتِ انرژیِ آبی نهفته در نرون ها

و موهایم که به آسمان روان است.

سپاس شُشها که وادار میکنید مرا تا با نوازشِ هوا ارضا شوم.

سپاس بابتِ این بزاق که صحرایِ کلمات را در دهانم بارور میکند

و بابتِ خاطراتِ درخشانی که در خونم شناور ست.

سپاس بابتِ این لغزشِ منتهی به ماده

و بابتِ این ریشه ی بینهایت در لحظه ای زودگذر.

سپاس بابت رنگین کمانی که از دهانم بیرون می آید

و در دهانِ تو غرق می شود!

Gracias por esta piel cantando con sus poros

y por la mente que se baña en su propio vacío.

Gracias por la energía azul escondida en las neuronas

y por mis cabellos que crecen hacia el cielo.

Gracias pulmones por obligarme a estar satisfecho de la caricia del aire.

Gracias por esta saliva que fertiliza el desierto de las palabras

y por los recuerdos luminosos que nadan en mi sangre.

Gracias por este deslizar hacia el fin de la materia

y por esta raíz eterna en el instante efímero.

Gracias por el arco iris que surge de mi boca

y va a hundirse en la tuya.

چشم و مالکیت (شعر)

نگاه را چشم!

که من هنوز مال خودم نبودم

که تو مالِ من شدی!

***

گاهی میپرسم از سرو:

آیا دوست داشتی بوته ی خار که نه! اما کاجی بودی؟

جواب نمی دهد... .

***

میترسم بعد از سه

برایت

هفتاد بار دیگر پای در چهارمین چهارها بگذارم 

و هنوز میان!