دو تا برای او یکی برای خودم

1

هر خطی که بالا رفت پایین آمد

جز تو که سرخِ اجاقی بودی 

برای آبیِ آبم

آب که سرخ شد

دیگر چای ام حاضر بود

2

از کوه که گذشتم

در کنار دسته ای حصیر دیدم

کلاهی بافتم

اما نفهمیدم باغبانش که بود...

3

صبح تا شب

کوزه میکشم از این طبیعت بیجان

تا که روزی

یکی را بشکنی و عسل شوم